سیاه همچون اعماق آفریقای خودم
سراینده: لنگستون هیوز
موزیک: کیت جَرِت
ترزبان (مترجم): حسن فیاد
بازنویسی و خوانش: احمد شاملو
01 - وقتی آهنگساز شدم
02 - روی جاده‌ی مرگت به تو برخوردم
03 - راستی راستی مکافاتیه...
04 - پل راه‌آهن یه آواز غمناکه تو هوا
05 - چه دور، چه دور از دسترس است
06 - من با رودخانه‌ها آشنایی به‌هم رساندم
07 - توو گرگ‌ومیش اگه پرسه بزنی
08 - رویاهات‌و از دست نده
09 - منم آمریکا رو می‌خونم
10 - یه سیام، سیا مثه شب که سیاس
11 - ما خیله ناامیداییم
12 - یادت نره که مرگ طبلیه که یه بند صداش بلنده
13 - هرکجا که باشد برای من یکسان است
14 - بگذارید این وطن دوباره وطن شود
15 - آه، بگذارید این وطن بار دیگر وطن شود
احمد شاملو از سال ۱۳۵۶ به بعد چند سالی را در انگلیس و آمریکا زندگی کرده اما ظاهرا به زبان انگلیسی تسلط پیدا نکرد. ترجمه‌های او از این زبان «با همکاری» دیگران انجام شده است؛ از آن جمله‌اند ترجمه‌ی هایکوهای ژاپنی که ع. پاشایی از انگلیسی به فارسی برگردانده و شعرهای لنگستون هیوز که حسن فیاد ترجمه کرده است.
به نظر می‌رسد آشنایی شاملو با زبان فرانسوی به دلیل عدم اقامت طولانی او در یک کشور فرانسوی زبان در حد درک نوشته‌های مکتوب بوده است. احمد شاملو در هیچ یک از نشست‌هایی که در کشورهای خارجی برگزار کرد به زبانی جز فارسی سخن نگفت. در دومین کنگره‌ی بین‌المللی ادبیات در آلمان که سال ۱۳۶۷ به مدت یک هفته در شهر ارلانگن بر پاشد احمد شاملو نیز یکی از میهمانان بود که در چند برنامه‌ی ان به شعرخوانی و گفتگو با حاضران پرداخت.
برنامه‌های اصلی این کنگره همزمان به چهار زبان انگلیسی، فرانسه، اسپانیایی و آلمانی ترجمه می‌شد که شرکت‌کننده با انتخاب یکی از این زبان‌ها از طریق "هدفون" در جریان صحبت‌ها قرار می‌گرفتند. تنها شرکت‌کننده‌ای که یک مترجم زبان مادری‌اش او را همراهی می‌کرد احمد شاملو بود. او در دیدارهای خصوصی از زبان‌های انگلیسی و فرانسوی استفاده می‌کرد اما ظاهرا آشنایی خود با این زبان‌ها را برای نشست‌ها و گفتگوهای رسمی کافی نمی‌دانست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر